जय गुरुदेव दत्त

!!! દત્ત બાવની !!!
             
                  !!! दत्त बावनी !!!

જય યોગીશ્વર દત્ત દયાળ, તું જ એક જગમાં પ્રતિપાળ;
जय योगीश्वर दत्त दयाल, तुं ज एक जग मां प्रतिपाळ !..(१)

અત્ર્યનસૂયા કરી નિમિત્ત, પ્રગટ્યો જગકારણ નિશ્ચિત.
अत्रनसूया करी निमित्त, प्रगट्यो जग कारण निश्चित !..(२)

બ્રહ્મા હરિહરનો અવતાર, શરણાગતનો તારણહાર;
ब्रह्मा हरिहर नो अवतार, शरणागतनो तारणहार !..(३)

અંતર્યામી સત્ ચિત્ સુખ, બહાર સદગુરુ દ્વિભૂજ સુમુખ.
अंतर्यामी सत् चित् सुख, बहार सद्गुरु द्विभूज सुमुख !..(४)

ઝોળી અન્નપૂર્ણા કરમાંહ્ય, શાંતિ કમંડલ કર સોહાય;
झोळी अन्नपूर्णा करमांह्य, शांति कमंडल कर सोहाय !..(५)

ક્યાંય ચતુર્ભૂજ ષડ્ભૂજ સાર, અનંતબાહુ તું નિર્ધાર.
क्यांय चतुर्भुज षड्भूज सार, अनंतबाहु तुं निर्धार !..(६)

આવ્યો શરણે બાળ અજાણ, ઊઠ દિગંબર, ચાલ્યા પ્રાણ;
आव्यो शरणे बाळ अजाण, उठ दिगंबर चाल्या प्राण !..(७)

સુણી અર્જુન કેરો સાદ, રીઝ્યો પૂર્વે તું સાક્ષાત્.
सुणी अर्जुन केरो साद, रीझ्यो पूर्वे तुं साक्षात् !..(८)

દીધી રિદ્ધિ સિદ્ધિ અપાર, અંતે મુક્તિ મહાપદ સાર;
दीधी रिध्धि सिध्धि अपार, अंते मुक्ति महा पद सार !..(९)

કીધો આજે કેમ વિલંબ, તુજ વિણ મુજને ના આલંબ.
कीधो आजे केम विलंब, तुज विण मुजने ना आलंब !..(१०)

વિષ્ણુશર્મ દ્વિજ તાર્યો એમ, જમ્યો શ્રાદ્ધમાં દેખી પ્રેમ;
विष्णुशर्म द्विज तार्यो एम, जम्यो श्राध्धमां देखी प्रेम !..(११)

જંભ દૈત્યથી ત્રાસ્યા દેવ, કીધી મ્હેર તેં ત્યાં તતખેવ.
जंग दैत्य थी त्रास्या देव, कीधी म्हेर तें त्यां ततखेव !..(१२)

વિસ્તારી માયા દિતિસુત, ઇન્દ્રકરે હણાવ્યો તૂર્ત;
विस्तारी माया दितिसुत, ईन्द्रकरे हणाव्यो तूर्त !..(१३)

એવી લીલા કંઇ કંઇ શર્વ, કીધી વર્ણવે કો તે સર્વ.
एवी लीला कंइ कंइ शर्व, कीधी वर्णवे को ते सर्व !..(१४)

દોડ્યો આયુ સુતને કામ, કીધો એને તેં નિષ્કામ;
दोड्यो आयु सुतने काम, कीधो अेने तें निष्काम !..(१५)

બોધ્યા યદુને પરશુરામ, સાધ્યદેવ પ્રહલાદ અકામ.
बोध्या यदुने परशुराम, साध्यदेव प्रहलाद अकाम !..(१६)

એવી તારી કૃપા અગાધ, કેમ સૂણે ના મારો સાદ;
एवी तारी कृपा अगाध, केम सुणे ना मारो साद !..(१७)

દોડ, અંત ના દેખ અનંત, મા કર અધવચ શિશુનો અંત.
दोड अंत ना देख अनंत, मा कर अधवच शिशु नो अंत !..(१८)

જોઇ દ્વિજસ્ત્રી કેરો સ્નેહ, થયો પુત્ર તું નિઃસંદેહ;
जोई द्विजस्त्री केरो स्नेह, थयो पुत्र तुं नि:संदेह !..(१९)

સ્મર્તૃગામી કલિતાર કૃપાળ, તાર્યો ધોબી છેક ગમાર.
स्मर्तृगामी कलितार कृपाळ, तार्यो धोबी छेक गमार !..(२०)

પેટ પીડાથી તાર્યો વિપ્ર, બ્રાહ્મણ શેઠ ઉગાર્યો ક્ષિપ્ર;
पेट पीडाथी तार्यो विप्र, ब्राह्मण शेठ उगार्यो क्षिप्र !..(२१)

કરે કેમ ના મારી વ્હાર, જો આણીગમ એક જ વાર.
करे केम ना मारी व्हार, जो आणीगम एक ज वार !..(२२)

શુષ્ક કાષ્ઠ ને આણ્યાં પત્ર, થયો કેમ ઉદાસીન અત્ર ;
शुष्क काष्ठ ने आण्यां पत्र, थयो केम उदासीन अत्र !..(२३)

જર્જર વંધ્યા કેરાં સ્વપ્ન, કર્યા સફળ તેં સુતનાં કૃત્સ્ન.
जर्जर वंध्या केरा स्वप्न, कर्या सफळ तें सुतनां कृत्स्न !..(२४)

કરી દૂર બ્રાહ્મણનો કોઢ, કીધા પૂરણ એના કોડ;
करी दूर ब्राह्मण नो कोढ, राधा पूरण अेना कोड !..(२५)

વંધ્યા ભેંસ દૂઝવી દેવ, હર્યું દારિદ્રય તેં તતખેવ.
वंध्या भेंस दूझवी देव, हर्युं दारिद्रय तें ततखेव !..(२६)

ઝાલર ખાઇ રીધ્યો એમ, દીધો સુવર્ણઘટ સપ્રેમ;
झालर खाई रीझ्यो एम, दीधो सुवर्ण घट सप्रेम !..(२७)

બ્રાહ્મણસ્ત્રીનો મૃત ભરથાર, કીધો સજીવન તેં નિર્ધાર.
ब्राह्मण स्त्री नो मृत भरथार, कीधो सजीवन तें निर्धार !..(२८)

પિશાચ પીડા કીધી દૂર, વિપ્રપુત્ર ઊઠાડ્યો શૂર;
पिशाच पीडा कीधी दूर, विप्रपुत्र उठाड्यो शूर !..(२९)

હરી વિપ્રમદ અત્યંજ હાથ, રક્ષ્યો ભક્ત ત્રિવિક્રમ તાત.
हरी विप्रमद अत्यंज हाथ, रक्ष्यो भक्त त्रिविक्रम तात !..(३०)

નિમિષમાત્રે તંતુક એક, પહોંચાડ્યો શ્રીશૈલે દેખ;
निमेषमात्रे तंतुक एक, पहोंचाड्यो श्रीशैले देख !..(३१)

એકીસાથે આઠ સ્વરૂપ, ધરી દેવ બહુરૂપ અરૂપ.
एकीसाथे आठ स्वरुप, धरी देव बहुरुप अरुप !..(३२)

સંતોષ્યા નિજ ભક્ત સુજાત, આપી પરચાઓ સાક્ષાત્;
संतोष्या निज भक्त सुजात, आपी परचाआे साक्षात !..(३३)

યવનરાજની ટાળી પીડ, જાતપાતની તને ન ચીડ.
यवन राज नी टाळी पीड, जातपातनी तने न चीड !..(३४)

રામકૃષ્ણરૂપે તેં એમ, કીધી લીલાઓ કંઇ તેમ;
रामकृष्ण रुपे तें एम, कीधी लीला ओ कंई तेम !..(३५)

તાર્યાં પથ્થર ગણિકા વ્યાધ, પશુપંખી પણ તુજને સાધ.
तार्या पथ्थर गणिका व्याध, पशुपंखी पण तुज ने साध !..(३६)

અધમઓધારણ તારું નામ, ગાતાં સરે ન શાં શાં કામ;
अधम ओधारण तारुं नाम, गातां सरे न शां शां काम !..(३७)

આધિ વ્યાધિ ઉપાધિ સર્વ, ટળે સ્મરણમાત્રથી સર્વ.
आधि व्याधि उपाधि सर्व, टळे स्मरणमात्रथी सर्व !..(३८)

મૂઠચોટ ના લાગે જાણ, પામે નર સ્મરણે નિર્વાણ;
मूठ चोट ना लागे जाण, पामे नर स्मरणे निर्वाण !..(३९)

ડાકણ શાકણ ભેંસાસુર, ભૂત પિશાચો જંદ અસુર.
डाकण शाकण भेंसासुर, भूत पिशाचो जंद असुर !..(४०)

નાસે મૂઠી દઇને તૂર્ત, દત્તધૂન સાંભળતાં મૂર્ત;
नासे मूठी दईने तूर्त, दत्तधून सांभळतां मूर्त !..(४१)

કરી ધૂપ ગાએ જે એમ “દત્તબાવની” આ સપ્રેમ.
करी धूप गाए जे एम, "दत्तबावनी" आ सप्रेम !..(४२)

સુધરે તેના બંને લોક, રહે ન તેને ક્યાંયે શોક;
सुधरे तेना बंने लोक, रहे न तेने क्यांये शोक !..(४३)

દાસી સિદ્ધિ તેની થાય, દુઃખ દારિદ્રય તેનાં જાય.
दासी सिद्धि तेनी थाय, दु:ख दारिद्रय तेनां जाय !..(४४)

બાવન ગુરુવારે નિત નેમ, કરે પાઠ બાવન સપ્રેમ;
बावन गुरुवारे नित नेम, करे पाठ बावन सप्रेम !..(४५)

યથાવકાશે નિત્ય નિયમ, તેને કદી ન દંડે યમ.
यथावकाशे नित्य नियम, तेने कदा न दंडे यम !..(४६)

અનેક રૂપે એજ અભંગ, ભજતાં નડે ન માયા-રંગ;
अनेक रुपे अेज अभंग, भजतां नडे न माया रंग !..(४७)

સહસ્ત્ર નામે નામી એક, દત્ત દિગંબર અસંગ છેક.
सहस्त्र नामे नामी एक, दत्त दिगंबर असंग छेक !..(४८)

વંદુ તુજને વારંવાર, વેદ શ્વાસ તારા નિર્ધાર;
वंदु तुज ने वारंवार, वेद श्वास तारा निर्धार !..(४९)

થાકે વર્ણવતાં જ્યાં શેષ, કોણ રાંક હું બહુકૃતવેષ.
थाके वर्णवतां ज्यां शेष, कोण रांक हुं बहुकृतवेष !..(५०)

અનુભવ-તૃપ્તિનો ઉદ્દગાર, સૂણી હસે તે ખાશે માર;
अनुभव तृप्ति नो उदगार, सूणी हसे ते खासे मार !..(५१)

તપસી તત્વમસિ એ દેવ, બોલો જય જય શ્રીગુરુદેવ.
तपसी तत्वमसि ए देव, बोलो जय जय श्रीगुरुदेव !..(५२)

!!! અવધૂત ચિંતન શ્રી ગુરુદેવ દત્ત !!!
!!! अवधूत चिंतन श्री गुरुदेव दत्त !!!

*******************************

!!! अनंतकोटी ब्रह्माण्डनायक, राजाधिराज, योगीराज, परब्रह्म श्री सच्चिदानंद सद्गुरु साई नाथ महाराज की जय !!!

                    !!! गुरु देव दत्त !!!